“Ja, ik krijg veel vragen over mijn nieuwe huisje, dus zo’n interview is misschien wel handig. Ik ben nu drie jaar lid. Tot augustus had ik tuin 172. Op een dag in januari dit jaar kwam Gerard Peters (bestuurslid) naar mij toe en vertelde mij dat er een probleem was met de plannen voor de nieuwe entrée. De gemeente stelde allerlei eisen, maar de ruimte die vrij zou komen door de geruimde tuinen was niet voldoende. Hij vroeg of ik mijn tuin wilde opgeven en verhuizen naar een andere tuin. Voor mij was dat volkomen onverwacht. Het huisje was net opgeknapt en ik was net de vruchten aan het plukken van een paar jaar werken. Dus dat was wel even schrikken. Maar na enig nadenken wilde ik het eigenlijk wel doen. Tuin 172 vond ik een moeilijke tuin. Er staan veel bomen en struiken en de grond is dus erg doorworteld. Het was lastig om daar ‘mijn’ tuin van te maken. Anderzijds wilde ik het liever niet, want ik zag op tegen het weer opnieuw beginnen. Gelukkig wilde Carl mij wel helpen. Als snel was duidelijk dat tuin 192 een alternatief was. De plek sprak mij erg aan. Ik hou van bomen en water en ik vind het prettig dat het aan de buitenrand van het complex is. Het bestuur eiste wel dat er een nieuw huisje geplaatst zou worden. Het oude huisje was te slecht. Dus hebben wij in goed overleg afspraken gemaakt, ook financiële. Rob Dahlhaus heeft mij stap voor stap begeleid in het hele proces van een nieuw huisje zoeken, bouwvergunning aanvragen en voldoen aan de eisen van het bedrijf dat het huisje ging bouwen. Het viel nog niet mee een geschikt huisje te vinden voor een volkstuin. De meeste tuinhuisjes die aangeboden worden, zijn bedoeld als prieeltje in een tuin bij een gewoon huis. Met een dealer in Ridderkerk heb ik uiteindelijk mijn ideale huisje samengesteld, dat ook voldeed aan de eisen van de vereniging. De vereniging heeft tevens geholpen bij het opruimen van het oude huisje, het achterstallig onderhoud van de tuin en het uitbreiden van de fundering, in ruil voor mijn medewerking aan het nieuwe entréeplan.

Al met al neemt het toch wel veel tijd in beslag. Van februari tot nu zijn wij hier elk weekend en steken wij er al onze vrije tijd in. Er is altijd meer werk dan je denkt. Voordat de tuin in orde is zijn wij wel een paar jaar verder.

Iedereen is ook nieuwsgierig naar prijzen. Nou, het nieuwe huisje kost ongeveer € 8.000,-. Dat is helemaal kaal, wel met dubbel glas, draai-kiepramen en van stevig hout. Het laten plaatsen van het huisje op een kant-en-klare fundering kost € 3.600,-, inclusief de isolatie en de vloeren. Daarbij komt nu dus nog de hele binnenkant, zoals keuken, wc en douche, en het schilderwerk. Het huisje is in Polen gebouwd op basis van de tekeningen die ik samen met de dealer heb gemaakt. Het kwam hier als een bouwpakket en zat binnen 2,5 dag in elkaar. Ik heb het terras opgehoogd. Wel 10 kuub zand was daarvoor nodig. Ik wilde ook graag een schuurtje, want dan kun je je huisje netjes houden. Wij zetten het huisje nog voor de winter in de grondverf. Volgend voorjaar krijgt het dan zijn definitieve kleur. Ik wil me nu eerst concentreren op de binnenkant. Als alles klaar is, blijf ik hier ook slapen. Ik ben heel blij met het nieuwe huisje en met deze plek. Ik ben ook het bestuur en met name Rob, Aad en Piet erg dankbaar voor hun hulp en ondersteuning.”

interview: september 2008