Hoe zijn jullie aan je tuin op VTV Blijdorp gekomen?

Ondanks dat ons appartement in Rotterdam West een balkon en dakterras heeft hadden we het gevoel niet genoeg ‘buiten’ te kunnen zijn. Om af en toe de stad even te ontvluchten naar het groen leek ons heerlijk. Via onze buren werden we geattendeerd op de mogelijkheid van het hebben van een volkstuin en zijn we op zoek gegaan naar een leuke plek. We hebben verschillende verenigingen bekeken om de sfeer te proeven en waren direct helemaal verliefd op VTV Blijdorp vanwege de prachtige tuinen en de rust die er heerste. We hebben ons ingeschreven en hadden onszelf voorbereid op tenminste twee jaar wachten tot er een tuin vrij zou komen… Wat een feest toen we een half jaar later al een prachtige tuin konden krijgen! En ook nog met een sloophuisje erop, precies wat we graag wilden. Want na de afronding van de verbouwing en renovatie van ons appartement begonnen de handen alweer te jeuken voor een leuk nieuw project.

Wat zijn jullie plannen voor de tuin en het huisje?

Toen we de tuin vorig jaar december kregen hebben we besloten om niet meteen veel in het groen te veranderen. Eerst maar eens kijken wat er van het voorjaar op zou komen. Het afgelopen jaar was het dan ook elke keer weer een feest om te zien hoe de tuin reageerde op de wisselende hoeveelheid zon en regen. Elk bezoek kregen we iets nieuws te zien! En als we niet direct kunnen herkennen wat er groeit en bloeit roepen we onze hulplijnen in. Via WhatsApp sturen we foto’s naar onze moeders en oma die op afstand ons, als beginnende tuinders, voorzien van advies. Gelukkig hebben ook hele gezellige tuin-buren waar we altijd voor vragen terecht kunnen. In de loop van het jaar hebben we langzaam een paar kleinere dingen aangepast; een paadje verlegd, moestuin bedden vergroot, flink gesnoeid. Binnenkort willen we graag nog een klein terras maken om volgend jaar fijn buiten te kunnen zitten.

Marlous en Dean aan de slag

Toen we de tuin kregen hebben we het oude huisje vrij snel gesloopt en van de oude muren een schuurtje gemaakt. Naast dat de oude dubbelwandige muren nu al ons tuingereedschap droog en schoonhouden zijn er ook al drie (!) nestjes roodborstjes in groot gebracht. Goed hergebruik dus! Ons huidige huisje hebben we vanaf de betonnen funderingsplaat zelf opgebouwd met de hulp van Dean zijn ouders. Een zonnige week in April hadden we nodig om het skelet op te bouwen en de ramen te plaatsen. De ramen hadden we al sinds de wintermaanden in de tuin liggen omdat we ze toen vrij plotseling konden bemachtigen bij een timmerfabriek die failliet ging. Er zit zelfs een politiekeurmerk op… Denk dat je bij ons als dief dus sneller binnen bent door de muur dan door het raam!

Toen het dak eenmaal erop zat hebben we steeds in de weekenden een beetje verder gebouwd. En in de zomer ook heel vaak niks gedaan hoor, alleen maar genoten van de tuin en het buiten zijn. De druiven en tomaten in de kas hebben de hele zomer lang heerlijke vruchten gedragen, ook de boontjes en pompoenen waren een succes. Voor ons trouwen hebben we heel veel fruitboompjes gekregen die we een tijdje terug hebben kunnen planten. Wie weet wat er volgend jaar allemaal aanhangt?

In ieder geval kunnen we dan misschien ook af en toe een nachtje slapen in de tuin. We zijn namelijk net weer begonnen met het afwerken van het huisje aan de binnenkant en het begint nu langzaam ergens op te lijken. Als architect (Marloes) en constructeur (Dean) is het vooral ook een heel leerzaam proces. We tekenen de hele dag door allerlei ruimtes, details en gevels voor ons werk – de ultieme test is om vervolgens natuurlijk ook zelf te gaan bouwen. Het huisje is voor ons dus niet alleen maar een dak boven ons hoofd, maar eigenlijk het resultaat van waar we het liefste mee bezig zijn. Met in ons hoofd ontwerpen, met onze handen bouwen en ons hart rijker maken doordat er een plek ontstaat waar we gelukkig van worden.

Wat is het leukste dat je tot nu toe hebt meegemaakt in je tuin?

Het leukste wat we tot nu toe hebben meegemaakt is eigenlijk het enthousiasme, en toch ook wel de verbazing, over wat een prachtige tuincomplex VTV Blijdorp is, bij vrijwel iedereen die op bezoek komt. We worden soms nog wel eens raar aangekeken als we vertellen dat we een volkstuin hebben, ‘wat burgerlijk!’ – ‘dat is toch veel te veel werk?’ of ‘zijn jullie daar niet veel te jong voor?’. Totdat men op bezoek komt en ziet wat voor een oase van een groene hemel hier zo maar even vlakbij de stad ligt. Als het huisje ooit af is betwijfelen we of er nog nachtjes overblijven om er zelf te slapen; ouders, nichtjes, vrienden en collega’s hebben al geroepen dat ze willen komen logeren. Als ze dan ook even het gras maaien, de heg knippen, nieuwe compost brengen, dode bloemen weghalen, onkruid wieden, de sloot schoon maken en het pad vegen zijn ze welkom!