Ineens was hij overal te koop. Bij de Action, de Lidl, de Gamma, via internet: de mollenverjager die werkt op zonne-energie. Ons grasveldje werd al enige tijd geteisterd door een molleninvasie dus het leek een goed idee zo’n apparaat aan te schaffen. Bovendien werkend op zonne-energie, milieuvriendelijker kon het niet.

Het ding leek op een erg grote, op zonne-energie werkende lamp die in de grond geprikt moest worden. Hij is zo in te stellen dat hij of alleen gaat rammelen of alleen een geluid maakt, maar ook allebei tegelijk is mogelijk. Bij het geluid stelde ik me iets als een hondenfluitje voor, wel te horen door dieren maar niet door mensen. Maar dat klopte helaas niet, het apparaat maakte een irritant voortdurend herhaald telefoongeluidje. Ik probeerde het te negeren want je moet er natuurlijk wat voor over hebben. Hopelijk vonden mollen het ook geen fijn geluid. Dat werd afwachten…….

En hielp het ook…? Helaas hebben wij niet kunnen constateren dat het echt hielp. Er bleven gangen en molshopen verschijnen. Misschien hebben wij de moed te snel opgegeven. Na wat speurwerk op internet bleek dat er de mogelijkheid bestaat dat de mol, geïrriteerd door het geluid, nog meer gaat graven voordat hij de benen neemt. Maar er stond ook dat de mol aan het geluid gaat wennen……en misschien, dat denken wij, het zelfs prettig gaat vinden.

Degenen die het geluid van onze mollenverjager zeker niet prettig vonden waren onze buren, zij konden er niet van slapen. De mollenverjager ligt nu dus afgedankt onder de struiken.

Nog maar even wat “mollenweetjes” op een rij:
Tot 2005 waren mollen beschermde dieren en in Duitsland zijn ze dat nog steeds. Er werd namelijk op mollen gejaagd vanwege hun mooie zwarte pelsje.
Mollen zijn solitair levende dieren. Afgezien van een korte vrijage in het voorjaar dulden zij geen andere mollen in hun territorium. In hun territorium graven zij “kamers” verbonden door diepere en ondiepe gangen. Hun territorium is zo’n 400 m2 groot. Het gangenstelsel kan wel 150 m. lang zijn. De molshopen en gangen in een grasveld komen dus maar van een mol.

Mollen zijn ook nuttige dieren. Met hun gangenstelsel beluchten ze de grond en verbeteren ze de afwatering. Hun prooi bestaat afgezien van regenwormen, ook uit schadelijke larven zoals emelt en engerling. SLAKKEN en muizen staan ook op het menu.

Wat is er te doen tegen mollen als je er last van hebt? Drastische maatregelen zoals een mollenklem laat ik buiten beschouwing. Bovendien een “gemolde” mol wordt snel vervangen door een nieuwe mol die dan in een gespreid bedje belandt. Je kunt het een mol moeilijk maken door veel bomen en struiken in je tuin te planten. Een sappig grasveldje zonder obstakels is voor een mol natuurlijk de hemel op aarde.

De mol verjagen door geluid: naast de bovengenoemde mollenverjager worden er nog allerlei andere varianten aangeboden op internet. Verder zijn er de bekende omgekeerde flessen, trillende stangen en klepperende molentjes.

Mollen houden niet van bepaalde geuren: Er zijn planten die een voor mollen onaangename geur hebben zoals: keizerskroon (frittilaria imperialis); kruisblad wolfsmelk (uphorbia lathyrus); wonderboom (ricinus) en doornappel (datura stramonium). Het leggen van honden- of poezenhaar of knoflook in de ingang onder een molshoop schijnt ook te helpen. Hiervoor zijn ook speciale anti-mollenbollen of granulaat te koop.

Wij doen weer wat we altijd al deden: We trappen de gangen plat en verspreiden de molshoop met een hark over het gras.

Door: Liesbeth Benneheij