De Canadese guldenroede en Late guldenroede (Solidago Canadensis & Solidago gigantea) lijken sterk op elkaar en gedragen zich ongeveer hetzelfde, namelijk lastig!
Ze komen oorspronkelijk niet voor in Europa en zijn als sierplant ingevoerd. Deze exoten gedijen echter goed en verwilderde planten hebben inmiddels een vaste plaats in de Europese flora verworven. Het eiland Tiengemeten staat er vol mee. Ook in onze tuinen komt men het hier en daar tegen.
Met zijn uitlopers (wortelstokken) kan de plant grote oppervlakken bezetten.
Bovendien produceren ze grote hoeveelheden zaad, dat door de wind verspreid wordt, dus flinke afstanden kan overbruggen. Door deze combinatie worden ze beschouwd als zeer bedreigende invasieve soorten voor de biodiversiteit in Europa. Bestrijding kan door de planten met de wortelstokken uit te trekken (op kleine groeiplaatsen) of herhaaldelijk te maaien/mulchen en inzaaien/aanplanten van inheemse soorten.
VELT adviseert het volgende:
Bij het manueel verwijderen van de planten en wortels moet je heel zorgvuldig te werk gaan en goed opletten dat je alles weghaalt. Zeker niet frezen of hakken, want dan krijg je heel veel nieuwe planten. Gebruik daarom eerder een riek om de wortels bloot te leggen. Vergeet ook niet de uitgebloeide bloemen te verwijderen om uitzaai naar je buren en de natuur te vermijden. Is het uitgraven van de wortels onvoldoende, dan kun je overwegen om de grond tijdelijk (toch minimaal één jaar) af te dekken met karton en mulchmateriaal erbovenop of gras te zaaien dat je dan frequent maait. Na een tijd zou Guldenroede het daarmee moeten opgeven.
Een positieve noot is dat het een heel waardevolle stuifmeelbron is voor hommels en bijen in de nazomer. Dus eventueel beperkt in je tuin te handhaven?
De inheemse Guldenroede (Solidago virgaurea) is een zeldzame plant en komt in het oosten en zuiden van het land soms voor.
Foto door Olli Kilpi op Unsplash