De vogels fluiten, het is langer licht buiten en de temperatuur komt boven de tien graden uit overdag. Het begint te kriebelen; “lentekriebels”. Na een lange winter begint de natuur te ontwaken en ik ontwaak met veel plezier mee.

Maar ken je dat gevoel? Je hebt net gezaaid, je kijkt naar rechts en je ziet een slak zitten…

Het tuinseizoen gaat weer van start. Vorig seizoen stond bij ons in het teken van slakken. Bij elke zaaironde heb ik een gebedje gedaan: “Mogen de slakken een deel van de oogst voor mij en mijn gezin laten staan”. Hoe verliep onze strijd tegen deze veelvraten?

Door: Rianca van Seters

Ecologische slakkendoodkorrels
Mijn vriend heeft op een avond in het voorjaar een egel zien lopen op de VTV. Hij liep langs ons huisje en via de heg vervolgde hij zijn weg door de volgende tuin. Als ik iets niet kan is korrels strooien met de kans dat dit mooie dier dood gaat door mijn actie.

Sommige slakkenkorrels worden verkocht met de belofte dat het geen kwaad kan voor mens en dier. Dit geloof ik persoonlijk niet. Als je weet dat bijvoorbeeld een egel twintig slakken per nacht eet, dan kan je je afvragen wat er gebeurt met deze egel als de slakken “ecologische slakkendood” korrels hebben gegeten.

Vangen en wegbrengen
Van een tuinlid hoorde ik dat zij in één week meer dan duizend slakken had gevangen in haar eigen tuin. Toen ik dit hoorde werd ik me bewust van de grote aantallen.Op dat moment stopte ik met het vinden van de slakken en ze ergens anders uitzetten. Er waren er zoveel, dat ze zelfs aan de jonge prei waren begonnen. Die beestjes waren met zoveel dat ze honger hadden!

Doorknippen
De stress liep hoog op. Alle plantjes in één nacht zien verdwijnen, maakte een ‘oog om oog, tand om tand’ gevoel ik me los. De jonge plantjes die ik zorgvuldig in huis had opgekweekt, waren een kostbaar bezit van me geworden. Op een nacht zag ik tijdens een wandeling naar ons buitentoilet slakken zitten. Tien stuks op één jong plantje! Toen startte ik met knippen….

De doorgeknipte slakken positioneerde ik rondom de jonge planten die ik wilde beschermen.
Het werkte! De levende slakken aten (de inhoud van) de dode slakken op. De jonge plantjes bleven onaangetast en de honger van de slakken was gestild.

Alleen…… na 100 slakken naar de eeuwige slakkenweide te hebben geholpen, ging de knipactie me tegenstaan. Ik knipte als het bijna donker was, om de directe gevolgen niet duidelijk te hoeven zien. Uiteindelijk ben ik ermee gestopt.

Aaltjes
In de tuinbouw (ik kom uit het Westland) wordt deze techniek al langer gebruikt. Met succes bestrijden specifieke bodemaaltjes de slakken door op ze te parasiteren. De aaltjes zelf leven zes weken en vermenigvuldigen zich in de tussentijd. De slak gaat dood en de jonge aaltjes zoeken een nieuwe gastheer om hun werk te doen.

Vorig jaar heb ik aaltjes gekocht. Werkte het? Ik dacht wel dat het iets deed. Op de plaatsen waar ik het had toegepast, waren geen slakken. ’s-Avonds echter zag ik slakken vanuit de sierbedden oprukken naar de moestuinbedden. Het nadeel van aaltjes kopen is dat het een prijzige onderneming is. Voor 50m2 betaal je ongeveer 40 euro.

Dit seizoen
Het huidige seizoen gaan we voor de overvloed methode: veel te veel zaaien. Met deze methode hopen we dat er een aantal planten overblijven waarvan we kunnen oogsten.

Daarnaast bestellen we dit jaar weer aaltjes. Vorig seizoen leek het een beetje effect te hebben. En alle beetjes helpen.

Ook de doorknip methode blijkt een win-win situatie te creëren.  De slakken stillen hun honger, zonder aan onze plantjes te komen. De slakkenpopulatie neemt af. Deze techniek houden we weer achter de hand dit seizoen.

Verder: toch maar weer een schietgebedje bij het zaaien. Misschien helpt het dit jaar beter.