Een bijzonder huisje: 129

LUCTOR ET EMERGO

Door Marga Cooiman

In een groene oase staat, supergoed in de verf gezet en met een “slotgracht” eromheen tegen het oprukkende water, nummer 129 van Jos van der Ploeg en Winnie Bakker.

Binnen staat allereerst een bouwkundige verrassing: weliswaar nogal scheef gezakt en nu binnen helemaal als keukenruimte gebruikt, maar het is wel het oorspronkelijke huisje dat destijds geplaatst is bij de oplevering van ons park in 1935. Als een Matroesjka poppetje openen en er daarbinnen weer eentje vinden…

 

Winnie: ”Vanaf 2003 hebben we het. De meisjes waren toen 6 en 8 jaar. Het was hier toen heel leuk voor de kinderen: boomhutten bouwen, vuurtje stoken, in een tentje slapen. Die zijn nu groot. We wonen in de stad en hier buiten is het heerlijk. Graag werk ik in de tuin; Jos is liever bezig met het huisje.“

Jos: ”Zo’n vijf jaar geleden, toen de kinderen allang niet meer mee gingen, stond onze tuin vaak onder water en moesten we over deze plek een beslissing nemen. Het is hier namelijk kleigrond en als het veel geregend had, stond er altijd water. Het ergste was toen er iets mis was met het gemaal en ik hier tot mijn knieën in het water stond, zowel buiten als binnen.

Onder de planken in het huisje was gewoon grond. Ook nat. Door het vocht rotten de planken van onder af en we zakten op sommige plekken door de vloerdelen.  In 2009 hebben we er al een betonnen vloer in gemaakt met laminaat erop.“

Ongeveer vijf jaar geleden besloten ze: “Of we gaan weg, of we gaan ervoor.”

Uiteindelijk kozen ze ervoor!

Jos: “Vervolgens hebben we de tuin opgehoogd met 20 kuub aarde, drainage erin. Die werd zo’n dertig centimeter hoger. Verder waren er op drie plekken lekkages in het dak. De dakbedekking hebben we twee jaar geleden laten vernieuwen (bitumen) En al eerder hebben we het schuurtje laten plaatsen.

Vorig jaar hebben we alle platen weggehaald: binnen waren gipsplaten bevestigd, zowel langs de muren  als aan de plafondbalken. Toen ik die weghaalde was het daaronder zwart van alle vorige lekkages. Ook bleek er veel houtje-touwtje werk gedaan te zijn.  Nu is dat nog te zien in het toilet: balken die nergens op rusten of nergens tegen aan zitten.

Alle muren, ook die in de keuken (het eerste huisje) zijn nu betimmerd met triplex en in de lak gezet. Verder zijn het plafond en de plafondbalken wit geschilderd.”

“Vorig jaar heb ik onze “gracht” gegraven om het huis heen. Zand en tenslotte kiezels erin.  Er is hier veel optrekkend vocht.”

Zijn er nog wensen of plannen?

“Nu nog hier en daar schilderen. Dit jaar ga ik het toilet opknappen en wordt de wasbak geplaatst, dan is die ruimte ook klaar. Iets planten bij de “gracht”. Delen van stucmuur (want de onderkant van het huisje is van steen) binnen herstellen.

Nog even een rondleiding op de tuin (uitschuiflamp “de hengel” van Jos bewonderd) en het was helemaal duidelijk waarom ze dit hun groene oase noemen en ook al dat werk binnen hebben gedaan.

Bedankt Jos en Winnie!

Foto’s: M. Cooiman en J v.d. Ploeg