Al een paar keer waren we bij vrienden op een volkstuin geweest in de afgelopen jaren. Het was er heerlijk.
Op Koninginnedag 2010 vertelden buurtgenoten enthousiast dat ze net een volkstuin hadden en toen ik thuis kwam zei ik tegen Jelle: ‘Nu nemen wij ook een volkstuin, want straks zijn ze op!’ We wilden een tuin op fietsafstand van ons huis en zijn verschillende complexen afgegaan. De een was lawaaierig, de ander moest mogelijk inkrimpen, er was er een met een hoog trampoline-gehalte (veel spelende kinderen) en een die meer een stadscamping leek. Maar toen we hier kwamen vonden we direct wat we zochten: ruimte, serene rust, vogels, bomen. Op 12 mei konden we mee met een rondleiding langs tuinen die te koop stonden en bij tuin 20 aangekomen wisten we direct, dit is hem. In twee weken tijd hadden we een tuin.
Jelle heeft tuin’roots’, zijn opa was tuinman op een kasteel, zijn vader groeide in Bennekom op waar hij later ieder weekend bij zijn ouders tuinierde en hij gaf het groene gen aan de kleine Jelle door, die altijd mee ging. Tot zijn twaalfde wilde hij boer worden. Anne-Marie komt uit Amsterdam en groeide op tussen de stenen. Maar mijn vader heeft me leren kijken, vooral naar de natuur, naar alles wat groeit en bloeit. We vinden het heerlijk om te wroeten in de tuin. Zeker naast ons werk waar we veel met ons hoofd bezig zijn. Hier gaat het denken ‘uit’, op de tuin wordt niet gedacht. En het abonnement van de sportschool hebben we ook niet meer nodig. Je kunt je hier lekker in het zweet werken.
Vorig jaar was wel teleurstellend. Alle bomen achter ons huisje gingen om en aan de zijkant moest de groene haag weg, allemaal voor Park Zestienhoven. Het was ineens heel kaal hier. We konden invoelen hoe erg het moet zijn geweest voor de mensen wiens hele tuin moest wijken. Nu zitten we gelukkig weer in de opbouwfase. Aan de achterkant hebben we een ‘Zeeuwse haag’ geplant, 150 stuks wortelgoed. Het is een gemengde inheemse heg van sleedoorn, meidoorn, egelantier en lijsterbes – alles waar vogels van houden. We hebben moestuinbakken gemaakt en in de kas staat al van alles uit te botten. Afgelopen vakantie werd er ongevraagd door onze buurman op de kas gepast, geventileerd en water gegeven. Fijn is dat.
Anne-Marie lust ook ineens veel meer soorten groente. Van bonen hield ze nooit, maar wel van onze zelf gekweekte, die smaken heerlijk. We hebben nog heel veel plannen, we willen bijvoorbeeld het huisje uitbreiden met een slaaphoek en een luifel. En als het aan Anne-Marie ligt komt er aan de achterkant ook een kleine windmolen. Maar we hebben de tijd, want voorlopig zijn we hier nog wel even.
Interview april 2012, door Margo