In 2007 is Barbara door een vriendin meegenomen naar het complex en wist direct ‘ik wil een tuin’. Als klein meisje op school had ze al gezegd dat ze graag tuinvrouw wilde worden. Op het internet had ze al gezien dat tuin 94 leeg stond. Met één van de bestuursleden mocht ze op vijf tuinen gaan kijken, maar eerst wilde ze naar deze tuin. Ze heeft gelijk de keuze gemaakt. ‘Dit moet het worden, laat die andere tuinen maar zitten, die hoef ik niet meer te zien.’ Zo werd dit uiteindelijk het droomplekje en heeft ze het hier waanzinnig naar haar zin.
Ze is hard aan het werk gegaan. Beetje bij beetje gaat Barbara de tuin door en ontdekt elke keer iets nieuws. Ze ondervindt op het complex echt steun en krijgt veel hulp, ook van oudere tuinders. Ze heeft veel respect voor de jarenlange werkzaamheden die deze mensen op hun tuin doen. Vanuit haar woonhuis fietst ze in 12 minuten naar VTV Blijdorp en is dan op haar eigen Eldorado. ‘Heerlijk die rust en stilte, en ook de vredigheid van de omgeving.’
Ze wil vooral kwijt dat er zoveel te doen is en ze al haar energie kwijt kan: het huisje opknappen, de tuin veroveren.Ze heeft een rotsstukje, een moerasachtig stuk, een bosstuk, een groentetuintje, wat fruit en vooral ook kleurige bloemen. Ze heeft heel veel planten gekregen van andere tuinders, daar wordt ze erg blij van. Haar favoriete boom is de Ginko, deze boom was ook favoriet van Goethe, vanwege haar achtergrond een leuke bijkomstigheid. Barbara is inmiddels ook op de snoeicursus geweest, want ze wil zoveel mogelijk informatie over het tuinieren, Als ze het niet weet vraagt ze het bijvoorbeeld aan Aad of Jans.
Ze is dit jaar met pensioen en heeft nu echt alle tijd om te komen en te gaan wanneer ze wil. Haar verjaardag heeft ze uitgebreid met haar stadsvrienden op de tuin gevierd. Die waren zeer verwonderd over de volkstuinen en vinden het complex prachtig. Na 1 jaar op de tuin heeft ze tot haar eigen verbazing ook een prijs gewonnen bij de jaarlijkse tentoonstelling en wel een 1ste prijs voor haar kalebas. Ze raadt iedereen aan ook iets aan te leveren voor de tentoonstelling, de ervaring is zo leuk. Als ze een hele dag in en om de tuin heeft gewerkt moet ze van zichzelf ook een tijdje niets doen en genieten. Een tip voor anderen geeft Barbara mee: neem rust en geniet. Ze is ook kunstenares en zou graag willen dat andere tuinders die ook artistieke aspiraties hebben hun werk tentoonstellen tijdens de open tuindagen in juni. Ze wil hier nooit meer weg, dit is haar toekomst.
interview mei 2009