Op de grens van tuin 44 en 45 staat vlakbij het pad een Anna Paulownaboom (Paulownia tomentosa). Het is een bladverliezende boom met grote, zachte bladeren die erg mooi bloeit in april-mei, nog voor de bladeren zich ontvouwen. De boom komt oorspronkelijk uit China en is niet helemaal winterhard. Bij koude winters vriezen enkele takken in en bij late nachtvorst verliest de boom ook nog wel eens zijn knoppen die al in het najaar worden gevormd. De Anna Paulownaboom is genoemd naar de dochter van tsaar Paul I, Anna Paulowna Romanov (1795 – 1865). Zij trouwde in 1816 de Nederlandse koning Willem II (1792 – 1849). Het was haar favoriete boom. Een bloeiende Paulownaboom heeft wel wat koninklijks met zijn paarsblauwe, trompetvormige en aangenaam geurende bloemen. De bloemen zijn helder lilablauw, zo’n 6 centimeter lang en lijken op die van vingerhoedskruid. De Paulownia is dan ook familie van de leeuwenbekachtigen (Scrophulariaceae).
Grote bladeren
De Anna Paulownaboom kan acht tot twaalf meter hoog worden. De boom heeft grote bladeren die tot dertig centimeter lang en vijftien centimeter breed kunnen zijn. Zeker bij jonge bomen valt dit op. Het blad voelt viltig aan vanwege de beharing aan zowel de boven- als onderzijde. Ook de zaaddozen zijn opvallend, ze zien eruit als amandelnootjes waarin de vleugelvormige zaadjes zitten.
Eigenlijk heeft hij een lange warme zomer nodig om de nieuwe takken te laten (na)rijpen en veel knoppen te vormen. Paulownia verlangt dan ook een beschutte standplaats.
Magische krachten
De Anna Pauwlowna is in de zeventiende eeuw ontdekt door een Duitse botanicus in China. Daar schreef men deze boom eeuwen lang magische krachten toe. Krachten die ervoor zorgden dat men zijn schoonheid en gezondheid behield. In een Chinees manuscript staat beschreven hoe een zorgvuldig bereid aftreksel van zijn bladeren en vruchten voorkomt dat de huid gaat rimpelen en het haar grijs wordt.
Hopelijk is de winter mild genoeg geweest om de Anna Paulownaboom dit jaar weer te laten bloeien. Kijk in april en mei op de Prunuslaan in elk geval eens naar boven om te zien of er bloemen zijn.